Maybaygiare.org

Blog Network

Alcoholische cardiomyopathie/BMJ casusrapporten

beschrijving

een 42-jarige man werd opgenomen in onze afdeling interne geneeskunde vanwege inspanningsdyspneu en perifeer oedeem. De patiënt ondervond ook vermoeidheid en verminderde inspanningstolerantie. Hij ontkende hartkloppingen of pijn op de borst. Medische geschiedenis was onopvallend voor cardiovasculaire gebeurtenissen; hij rook niet en ontkende familiegeschiedenis van hart-en vaatziekten. De patiënt bleek echter een geschiedenis van alcoholverslaving te hebben die 20 jaar duurde, met een gemiddelde alcoholconsumptie van 15-20 dranken / dag (1 drank=12,5 g ethanol).

bij lichamelijk onderzoek bleek hij tachypneic te zijn. De bloeddruk was 140/80 mm Hg, de pols was 90 bpm en de ademhalingssnelheid was 20 ademhalingen / min. Cardiaal onderzoek toonde verminderde S1, normale S2, matige systolische ruis (3/6) samen met S3. Bij thoracaal onderzoek waren bilaterale tekenen van pulmonaal suboedeem waarneembaar. ECG toonde sinusritme met volledige rechter bundel tak blok. Echocardiografie toonde gedilateerde cardiomyopathie met duidelijk depressieve ejectiefractie (25%) en mitralisregurgitatie. De behandeling omvatte furosemide, spironolacton, carvedilol en ramipril. Implanteerbare cardioverter defibrillator (ICD) implantatie werd ook uitgevoerd.

de patiënt startte een multidisciplinair programma, met inbegrip van counselling en baclofen 10 mg drie keer per dag, om totale alcoholonthouding te bereiken en te handhaven op onze afdeling alcoholverslaving.1

een thoraxfoto uitgevoerd 1 maand na ICD-implantatie vertoont typische tekenen van alcoholische cardiomyopathie (figuur 1). De patiënt is volledig onthouding van alcohol sinds 3 maanden.

iv xmlns:XHTML=”http://www.w3.org/1999/xhtml figuur 1

röntgenfoto van de borst die tekenen vertoont van alcoholische cardiomyopathie (cardiomegalie, vergroting van veneuze bloedvaten, longoedeem).

Alcohol induceert verschillende veranderingen in de myocardiale structuur (myocytverlies, intracellulaire organeldisfunctie en contractiele eiwitveranderingen). De exacte pathogenese van alcoholische cardiomyopathie is echter nog onduidelijk. Totale alcoholonthouding, samen met geneesmiddelen voor de behandeling van hartfalen, resulteert in ten minste gedeeltelijk herstel van de myocyt-schade, met een daaruit voortvloeiende verbetering van de hartfunctie.2

leerpunten

  • alcoholmisbruik is een van de oorzaken van gedilateerde cardiomyopathie.

  • De exacte pathogenese van alcoholische cardiomyopathie is nog onduidelijk.

  • De behandeling moet volledige alcoholonthouding omvatten in combinatie met de behandeling van hartfalen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.